Եգիպտոսի նախագահ Հոսնի Մուբարաքը հրաժարական է տվել` իշխանությունը փոխանցելով զինված ուժերին:
Այս մասին րոպեներ առաջ իր հեռուստաուղերձում հայտարարել է երկրի փոխ-նախագահ Օմար Սուլեյմանը: Նրա խոսքով` Մուբարաքն իր լիազորությունները փոխանցել է Զինված ուժերի գերագույն խորհրդին:
Եգիպտոսի Թահրիր հրապարակում հավաքված ցուցարարները բուռն ոգևորությամբ են արձագանքել Սուլեյմանի հայտարարությունը: Նրանք երգում են, պարում, գրկախառնվում` ծածանելով Եգիպտոսի ազգային դրոշը:
«Մենք տապալեցինք այդ ռեժիմը»,- բացականչում են եգիպտացիները: Նրացից շատերը չեն թաքցնում երջանկության արցունքները, հաղոդրում է Ալ-Ջազիրան:
Ես ինքս շատ ուրախ եմ: Գոնե Եգիպտոսի ժողովուրդը կարողացավ ցույց տալ, որ ինչ որ չափով մարդուն հիմա հաշվի առնում են: Վստահ եմ, որ սրանից հետո շատ այլ երկրներում նույն բանը տեղի կունենա: Այս ամենը արթնացրեց շատերին, ովքեր երևի թե հասկացան, որ պետք է պայքարել ազատության համար: Ես ի սրտե ուրախ եմ Եգիպտոսի ժողովրդի համար: Բավական է միայն նայել նրանց երջանկության դրսևորումներին ու ցնծությանը, տեսնել, թե ինչպես է ամբողջ երկիրը ծնկաչոք աղոթում: Ֆանտաստիկ է: Հաղթեց Արդարությունը: Եվ այս ամենում կարող եք համոզվել ներքևում դրված նկարներից ու տեսանյութից:
Կարծում եմ, այս անգամ բոլորի համար շատ հաճելի նյութ է ստացվել: Մի քանի անհաջող ելույթներից հետո «Ռեալը» կարողացավ կրկին փայլել ու ցուցադրել իրեն հատուկ խաղ, որին սովոր է մադրիդիստի աչքը: Բացի այդ հաղթանակից ուզում եմ նաև խոսել Ադեբայորի նորամուտի, Ռոնալդուի «վերակենդանացման», Կակայի ֆանտաստիկ խաղի ու Բենզեմայի հեռանկարների մասին:
Նախ սկսեմ նրանից, որ շատ ուրախ էի տեսնել այն «Ռեալը», որին տեսնում էինք 2010թ թվականի սեպտեմբեր-հոկտեմբեր ամիսներին: «Ռեալը» դաշտ դուրս եկավ կիսահիմնական կազմով: Ռոտացիա էր տեղի ունեցել թիմում: Եվ սա այն մրցակցի դեմ խաղում, որի հետ առաջին շրջանում անցկացրեց, իմ կարծիքով, ամենաբարդ խաղերից մեկը: Մի փոքր ռիսկային կարելի էր համարել այն, որ հիմնական կազմում խաղում էր Գարայը, այլ ոչ թե Ալբիոլը, Կական, այլ ոչ թե Դի Մարիան ու Ադեբայորը և ոչ թե Բենզեման: Թիմը դաշտ էր դուրս եկել այսպիսի դասավորությամբ: Կասիլյաս, Արբելոա-Կառվալյու-Գարայ-Մարսելո, Ալոնսո-Լաս, Օզիլ-Կակա-Ռոնալդու, Ադեբայոր: Նաև երկու խոսքով ուզում եմ խոսեմ Լասի մասին: Դիարան կարծես թե սկսում է խաղլ այն խաղը, որը ցուցադրում էր անցած տարի: Լասը փայլուն խաղաց. նա լավ էր գործում թե գնդակ խլելուց, թե խաբքերի դիմելուց, թե փոխանցումներ կատարելուց: Իսկ հիմա անցնենք բուն թեմային: Այսպիսի կազմով «Ռեալը» այս մրցաշրջանում առաջին անգամ էր դաշտ դուրս գալիս: Եվ եթե հանկարծ «Ռեալը» միավոր կորցներ սեփական դաշտում, որտեղ այս մրցաշրջանում միայն հաղթել էր, շատերը Մոուրինյոյին կմեղադրեին: Իսկ մրցակիցը ամենաթույլերից չէր, չէ որ ունի Տամուդոյի ու Գրիսմանի պես խաղացողներ: Բայց ամեն ինչ հիանալի սկսվեց: Արդեն 8-րդ րոպեին Կական աչքի ընկավ: Խոստովանում եմ, որ այդ պահին անձնական բավարարվածություն զգացի, չէ որ ես այդ ֆուտբոլիստի խաղը շատ եմ սիրում, չէ որ հենց նա խփեց մի գոլ «Մանչեսթերին», որի նմանը ես չեմ տեսել: Բայց դա դեռ ամենը չէր: Կական դեռ իր խոսքը չէր ասել: 13 րոպե անց Կակայի փոխանցումից հետո Ռոնալդուն գրավեց դարպասը: Գոլը անկասկած գեղեցիկ էր ու կարևոր: Դրանից հետո խաղը ընթանում էր ավելի հանգիստ խաղադաշտում, իսկ ահա «Ռեալի» «ուլտրասները» չէին հանգստանում ու երգում էին անդադար.. ֆանտաստիկ էր: Այնքան տարվեցի այդ ամենով, որ սկսեցի ինքս նրանց հետ երգել: Իսկ նրանք երգում էին այնպես միաձայն, այնպես գեղեցիկ, որ հնարավոր չէր չհասկանալ, թե որ երգն էր կատարվում: Մթնոլորտը ապշեցուցիչ էր: Եվ 21 րոպե անց ստադիոնը նորից թնդաց: Ինչպես այդ պահին ասեց ռուս մեկնաբան Ուտկինը «Здравствуй Лео Месси...»: Այո, այո.. գոլի հեղինակ դարձավ Ռոնալդուն, ով հավասարվեց արգենտինացուն, որը մեկ օր առաջ 3 գոլ էր խփել: Հարվածը գեղեցիկ էր. Օզիլը գնդակը անկյունայինից կախեց տուգանային հրապարակ ու Ռոնալդուն գլխի հոյակապ հարվածով գրավեց դարպասը: 3-0: Առաջին կեսը այդպես էլ ավարտվեց, բայց արդարության համար պետք է նշել, որ այն կարող էր լինել 3-3, եթե չլիներ Իկեր Կասիլյասի հոյակապ խաղը: Իկերը մեկը մյուսի հետևից հետ էր մղում մրցակցի շատ վտանգավոր հարվածները:
Երկրորդ կեսը ընթացավ հարաբերական խաղաղությամբ: Թիմերը ուղղակի ավարտում էին խաղը: Բայց դա չէր վերաբերվում Էմանուել Ադեբայորին: Նա առաջին անգամ այս մրցաշրջանում հայտնվել էր «Ռեալի» հիմնական կազմում: Եվ իրեն արդարացրեց: Նա մի հոյակապ անցում ձեռնարկեց, որի ժամանակ մի հետաքրքիր դեպք տեղի ունեցավ: Եղբայրս, որ «Բարսայի» երկրպագու է, մինչ այդ անընդհատ կրկնում էր, որ Ադեբայորը դանդաղաշարժ է ու տեխնիկապես շատ վատ պատրաստված: Բայց երբ Ադեբայորը իր ամբող 1.91 հասակով շրջանցեց երկու խաղացողների եզրային ճեղքման արդյունքում, եղբայրս զարմացած ասաց.«Էս ով է, Ադեբայորը՞»: Էմանուելը մի դրվագում գեղեցիկ փոխանցում կատարեց Կակային, որի նրբագեղ հարվածից հետո գնդակը դիպչեց հորիզոնական դարպասաձողին: Մրցակիցը ձգտում էր գոնե հեղինակության գոլ խփել, ինչը նրան հաջողվեց: Տամուդոն, օգտվելով պաշտպանների սխալից, հարվածեց... Իկերը ֆանտաստիկ ցատկով հետ է մղում գնդակը... բայց Արբելոան հայտնվել էր սխալ պահին սխալ տեղում: Ինքնագոլ: Բայց ահա խաղի 88-րդ րոպեին Ադեբայորը հասավ իր նպատակին: Ռոնալդու-Դի Մարիա-Ադեբայոր եռաքայլ կոմբինացիան ավարտվեց վերջինիս գեղեցիկ հարվածով: 4-1: Խաղն այսպես էլ ավարտվեց:
Այս ամենից հետո ուզում եմ նշել, որ Ադեբայորի տրանսֆերը կարելի է համարել հաջողված.. նա անցած խաղում դաշտում անցկացրեց 8 րոպե ու դարձավ գոլի հեղինակ, իսկ այս խաղում ամրագրեց 4-1 հաշիվը: Նա հենց այն խաղացողն է, որը պետք էր «Ռեալին» ու Մոուրինյոյին: Ու գրեթե համոզված եմ, որ նա շատ բան կարող է տալ «Ռեալ Մադրիդ» ֆուտբոլային ակումբին:
Բայց Ադեբայորի գալուց հետո մի փոքր բարդացավ Բենզեմայի գործը: Վերջին խաղում նրա բացակայությունը Մոուրինյոն բացատրեց նրանով, որ Կարիմը գավաթային խաղում անցկացրել էր 84 րոպե, իսկ արդեն չորեքշաբթի խաղալու է Ֆրանսիայի հավաքականում Մարսելոյի Բրազիլիայի դեմ: Բենզեման, ով իմ անձնական կարծիքով վերջին խաղերում շատ լավ տպավորություն է թողնում իր գրագետ խաղով ու արագ մտածելով, առայժմ կարող է հանգիստ լինել: Նրան ոչ ոք առայժմ չի հանի մեկնարկային կազմից: Բայց ԱՌԱՅԺՄ: Նա պետք է շատ-շատ աշխատի, որ վաստակի տեղ հիմնական կազմում մինչև մրցաշրջանի վերջ: Իսկ Ադեբայորը չի քնելու: Բայց այս ամենից ի վերջո կշահի միայն ու միայն Մադրիդի «Ռեալը»:
Իսկ հիմա խոսեմ Ռոնալդուի մասին: Նա վերջին մի քանի խաղերում գոլային երաշտի մեջ էր: Ոչ մի կերպ չէր հաււողվում գոլ խփել Լա Լիգայում հունվարի 9-ից հետո: Բայց 26 ամյակը բոլորած պորտուգալացին դրան էլ վերջ տվեց: Մեսսիի հեթ-տրիկից կատաղած նա իր հերթին դուբլ գրանցեց: Բրավո Կրիշտիանու:
Կակա.. այս խաղացողը վերադառնում է: Իմ համար ամենասիրելի խաղացողներից մեկը վերջապես ցույց տվեց այն խաղը, որը իրենից սպասում են: Ճիշտ է, նա դեռ պատրաստ չէ 90 րոպե խաղալու համար, բայց միևնույն է Կական մնում է Կական: Ի դեպ Կական շատ լավ համագոչծակցեց ֆանտաստիկ մարզավիճակում գտնվող Օզիլի հետ: Կական լավագույնն է իր դիրքում ու դա կասկած չի հարուցում: Ուղղակի վնասվածքները իրենց սև գործը արեցին: Բայց ցանկության ու հավատի շնորհիվ նույնիսկ «սատանային» կարելի է հաղթել: Կական հաղթեց վնասվածք անունով «սատանային»: Կական վերադարձավ, վերադարձավ նաև «Մադրիդը»:
եվ այս ամենից կարելի է գալ այն եզրահանգմանը, որ «Ռեալ Մադրիդը» վերադառնում է: Եվ հույս ունեմ, որ ապրիլյան կլասիկոներին թիմը կմոտենա լավագույն մարզավիճակով ու լավագույն հոգեբանական վիճակում: Vamos Madrid, i Vamos Real!!!
Այս բլոգիս մեջ ուզում եմ խոսել նրա մասին, թե ինչ է իրենից ներկայացնում «Ռեալը», որն է այս թիմի կողմը ձգող ուժը ու վերջապես ինչի շնորհիվ կարող է «Ռեալը» հաղթել «Բարսային»:
Նախ ուզում եմ նշել, որ «Ռեալը» դա պարզապես թիմ չէ, որին կարելի է երկրպագել, իսկ վատ խաղերից հետո երես թեքել: Այս թիմը լավագույնն էաշխարհում, լավագույնն է եղել ու լավագույնն է լինելու: «Ռեալ» ասելիս հասկանում ենք մի ամբողջ կյանք, մի ամբողջ հոգեբանություն, հույզեր, զգացմունքներ, երջանկության ու տխրության պահեր ու հաղթանակներ: «Ռեալը» միակն է իր տեսակի մեջ և ոչ մի այն թիմ, ուզում է այդ թիմի անունը լինի «Մանչեսթեր Յունայթեդ», «Չելսի», «Ինտեր», «Բարսելոնա», չունի այն խորհրդավոր ուժը, որ ունի «Ռեալը»: «Ռեալը» ունի դեպի իրեն ձգող հատուկ ուժ:
Ֆիզիկական օրենքների համաձայն նույնանուն լիցքերը իրար վանում են, բայց «Ռեալի» դեպքում այս օրենքը չի գործում: Այս թիմը դեպի իրեն է ձգում այն մարդկանց, ովքեր իր պես ունեն հաղթողի հոգեբանություն, չեն հանձնվում ու միշտ ձգտում են լինել առաջինը: Այսպիսին ենք մենք, բոլոր մադրիդիստներս: Նույնիսկ սրանով է մեր թիմը յուրահատուկ: Նույնիսկ ամենադժվարին պահին երկրպագուները թիմի կողքին են: Իսկ ալրիվ այլ բան է մյուս թիմերի մոտ: Նույն «Բարսան», որ հիմա ունի բազմաթիվ համախոհներ, դժվարին պահին մենակ կմնա, քանի որ նրա երկրպագուները նվիրված են ոչ թե թիմին, այլ պարզապես նրանց դուր է գալիս թիմի ներկայիս խաղը: Իսկ ոչ մի բան հավերժ չէ ու մոտ ժամանակներս «Ռեալը» կկանգնի կատալոնացիների ճանապարհին ու կշեղի վերջիններիս հունը:
Հիմա Ձեզանից շատերը կարող են հարց տալ.«Իսկ ինչպե՞ս պետք է կանգնեցնի մի մեքենայի, որը ներկայումս ամենարագընթացն է ֆուտբոլային մայրուղու վրա»: Ես կփորձեմ տալ այս հարցի պատասխանը: Մենք գիտենք, որ ամենաարագը լինելը ու ամենալավը խաղալը նրանց ի ծնե չի տրվել, այլ տրվել է երկարատև ու տանջալից մարզումների շնորհիվ: Բայց հիմա, երբ «Ռեալում» են լավագույնները` դարպասապահից սկսած ու մարզչական շտաբով վերջացրած, «Ռեալը» ի զորու է իր իսկ նախընտրած պատերազմի դաշտում` «Սանտիագո Բեռնաբեուում» կանգնեցնել «բլաուգրանային»: Իսկ դա թիմը անելու է 3 բանի շնորհիվ.
«Ռեալն» արդեն իսկ շատ գրագետ է գործում տակտիկապես ու գրեթե երբեք մարզիչը սխալ մարտավարություն չի ընտրում: Թիմը ֆիզիկապես շատ ուժեղ է ու կարող է անել այն, ինչի շնորհիվ կարելի է հաղթել «Բարսային»` փակել բոլոր ազատ գոտիները ու պետք եղած ժամանակ վայր գցել մրցակցին այնպես, որ մրցավարը դա նույնիսկ չնկատի:
«Ռեալում» արդեն խաղում են թիմային ֆուտբոլ: Իհարկե, ինչպես և ցանկացած թիմում, այստեղ էլ կան անհատականություններ ի դեմս Կասիլյասի, Ռոնալդուի, Դի Մարիայի, Ալոնսոյի, բայց այս անհատականությունների գործողությունների թելը գտնվում է մեկ անհատականության ձեռքում` Ժոզե Մոուրինյոյի: Նա թիմի խաղը այնպես է կարգավորել, որ ամեն մեկը գիտի իր տեղը դաշտում, թիմը խաղում է որպես մեկ մեխանիզմ: Ինչպես ավտոմատը, որ բաղկացած է բազմաթիվ մասերից, բայց կրակում է բոլոր մասերի միասնական աշխատանքի արդյունքում, «Ռեալն» էլ կարող է իր թիրախին ոչնչացնել միասնական ու միահամուռ ջանքերով:
Եվ երրորդ բանը երկրպագուներն են, լինեն նրանք Մադրիդում, Հայաստանում, կամ ամբողջ աշխարհում: Ոչ մի այլ թիմ չի կարող պարզենալ, որ իրեն երկրպագում են 300.000.000 մարդ ամբողջ աշխարհում: Ու այս թիվը պարզապես նշվող թիվ չէ: Այս եզրակացությանն են եկել աշխարհի լավագույն համալսարանների մասնագետները: «Սանտիագո Բեռնաբեուն» մղձավանջ է լինելու «Բարսայի» համար: Մենք` մադրիդիստներս, բարսելոնցիների պես չենք, որ խաղացողների աչքերին լազերային ճառագայթներ գցենք, մենք հպարտ ենք արծիվի պես, այնպես որ մեր լավագույն զենքը թիմին օգնող վանկարկումներ են, որ կարող են պայթեցնել մրցակցի ականջը, բայց միևնույն ժամանակ հաճելի մեղեդի են թվում «Ռեալի» խաղացողների համար: Մենք «Ռեալի» 12-րդ խաղացողն են. սա է մեր թիմի առավելությունը: «Ռեալը» միակ թիմն է, որի 12-րդ խաղացողը թիմի լիարժեք անդամ է:
Եվ վերջում ուզում եմ կոչ անել բոլորին. ոչ մի պահ, ոչ մի պարտություն կամ միավորի կորուստ թող Ձեզ չհուսահատեցնի, քանի որ մենք ենք Մադրիդը, մենք ենք չեմպիոնը!!!
Եղեք Մադրիդիստ, ապրեք որպես Մադրիդիստ: Մադրիդիզմը անմահ է!!!
Այսօր` հունվարի 26-ին, տեղի է ունեցել միանգամից մի քանի իրադարձություն: նախ իր 48 ամյակն է նշել «Ռեալի» գլխավոր մարզիչ Ժոզե Մոուրինյոն, երկրորդ` Էմանուել Ադեբայորը պաշտոնապես տեղափոխվեց «Ռեալ» 6 ամսով, որից հետո «Ռեալը» հնարավորություն կունենա 15 մլն եվրոյով գնել նրա տրանսֆերը, և ի վերջո նոր մրցակից հայտնվեց Կարիմ Բենզեմայի համար: Այս ամենը փորձելու եմ վերլուծել այս բլոգում:
Նախ և առաջ ուզում եմ ի սրտե շնորհավորել Մոուրինյոյին, ում համարում եմ ֆուտբոլի պատմության մեջ մեծագույն մարդկանցից մեկը, քանի որ առանց ֆուտբոլիստի կարիերա ունենալու այսպիսի հիանալի մարզչական կարիերա ունենալ հաջողվել է քչերին: Նա հանճար է, «The Special One», ով թեկուզ և երբեմն սադրում է, երբեմն չի ասում այն, ինչ պետք է, բայց համարվում է իսկական հաղթող ու լավագույնն է աշխարհում: Սկսեմ նրանից, որ Մոուրինյոն արդեն մոտ 6 ամիս է, ինչակումբի ղեկավարությունից խնդրում էր նոր հարձակվող` պատճառաբանելով թիմում երկու հարձակվող լինելը ու նրանցից մեկի վնասվածքի դեպքում թիմի վատ դրության մեջ ընկնելը: Բայց ամռանը ակումբը շատ փող էր ծախսել ու չցանկացավ գնել նոր հարձակվող` իր որոշումը հիմնավորելով թիմում եղած երկու բարձրակարգ խաղացողներով ու Կանտերային շանս տալու ցանկությամբ:
Մոուրինյոն այդ ժամանակ հասկացավ ամեն ինչ ու համակերպվեց, որ ունենալու է միայն 2 հարձակվող: Նոր հարձակվողի մասին խոսակցությունները դադարեցին մինչև չարաբաստիկ Կլասիկոն, որից մեկ օր առաջ գույժ հասավ Մոուրինյոյին այն մասին, որ Իգուաինը վնասվածք ունի: Եվ Մոուրինյոն նորից ակտիվացավ` խնդրելով մեկ հարձակվող ու նշելով, որ ինքը այս ամենը դեռ շուտ էր նախազգուշացրել ղեկավարներին: Իսկ ավելի ուշ, երբ պարզ դարձավ, որ Իգուաինը 4 ամիս բաց կթողնի, նա ավելի եռանդուն կերպով նոր հարձակվող պահանջեց` հիմնավորելով իր դիրքորոշումը նրանով, որ Բենզեման չի ցուցադրում բավականաչափ ստաբիլ խաղ, իսկ Կանտերան դեռ պատրաստ չէ: Եվ այդ օրվանից հետո Պերեսը հանգիստ չուներ: Այս ամենը նույնիսկ պատճառ դարձավ որ Մոուրինյոյի ու Վալդանոյի տարաձայնությունները վերածվեն վեճի: Իրադրությունը քանի գնում վատանում էր: Մի կողմից Մոուրինյոն հարձակվող էր պահանջում, իսկ մյուս կողմից ղեկավարությունը նշում էր, որ բավականաչափ միջոցներ չունի խոշոր ձեռքբերման համար: Եվ այս ամենի լուծումը շատ մոտ էր թվում դեռ 2 շաբաթ առաջ, երբ հայտնի դարձավ, որ «Ռեալը» շատ է ցանկանում վերադարձնել Ռուդ Վան Նիստելռոյին: Մոուրինյոն բավարարված էր զգում իրեն, քանի որ հասավ իր նպատակին, որը, նրա կարծիքով, որոշիչ կարող է րլինել չեմպիոնության համար պայքարում: Բայց անսպասելի շրջադարձ եղավ Նիստելռոյի գործում: Չնայած որ խաղացողը ու «Ռեալը» անչափ շատ էին ցանկանում նորից միավորվել, գերմանական ակումբը շատ անմարդկային քայլ արեց ու մերժեց «Ռեալին» ու Ռուդին, ով չէր դադարում բարձրաձայն ասել իր կարծիքը ու ճնշել իր ղեկավարությանը: Բայց ինչ անենք, միգուցե այսպես Աստված էր ուզում:
Իսկ ո՞վ էր ճիշտ այս իրադրությունում` մարզիչը, թե´ ղեկավարությունը: Ղեկավարությունը ցանկանում էր շանս տալ կանտերանոներին, իսկ Մոուրինյոն ուզում էր բարձրակարգ ու փորձառու խաղացող: Ակումբը չէր ուզում ծախսել մեծ գումարներ, բայց Մոուրինյոն դրա պատասխանն էլ ուներ: Նա ակումբին առաջարկեց վարձակալել որևէ բարձրակարգ խաղացող 6 ամսով:
Խնդրանքը բավարարվեց: Երեկ պաշտոնապես հայտարարվեց Էմանուել Ադեբայորի տրանսֆերի մասին: Ճիշտն ասած ես զարմացած չէի: Դեռ 1 ամիս առաջ կարծում էի, որ այս տրանսֆերը 50-50 կարգից է: Ինձ համար Ադեբայորը ոչ պաշտելի խաղացող է, ոչ էլ ատելի: Նա բարձրակարգ խաղացող է, ինչի մասին վկայում են նրա գոլերը ու այնպիսի թիմերում ելույթները, ինչպիսիք են «Արսենալն» ու «Մանչեսթեր Սիթին»: Եթե մարզիչը կարողանա լեզու գտնել նրա հետ, ինչը ակնհայտորեն չէր հաջողվում անել Ռոբերտո Մանչինիին ի տարբերություն Վենգերի, ապա այս խաղացողը պատրաստ է նույնիսկ մեռնել դաշտում: Նա ֆիզիկապես գերազանցում է նույնիսկ Ռոնալդուին, ով գրեթե ամբողջ օրը անցկացնում է մարզասրահում: Ադեբայորը նոր ռմբակոծիչ է «Ռեալի» արսենալում: Այս զենքը պահանջում է ուշադրություն, շատ մեծ ծախս ու օգտագործման հմտություններ: Մի խոսքով Ադեբայորը կարող է շատ բան տալ «Ռեալին»:
Իսկ ո՞րոնք են Ադեբայորի գալու դրական ու բացասական կողմերը, ու ո՞վ կտուժի կամ կշահի նրա գալուց ամենաշատը: Այս հարցերի պատասխանը նույնպես փորձել եմ գտնել: Կարծում եմ, որ նրա գալը դրական է բոլոր տեսանկյուններից, իսկ բացասական կոսղմ նրա խաղային որակներում ես չեմ կարողացել գտնել: Նա, իհարկե, իր բարձր հասակի պատճառով ոչ այնքան արագավազ է, բայց հենց բարձրահասակ լինելը լրացնում է այդ բացը: Նրա գալուց կարծում եմ, կտուժի... ոչ, ոչ, Կարիմ Բենզեման չի տուժի.... կտուժի միայն մրցակիցը, քանի որ ստիպված կլինի իր դարպասից հանել այն գնդակները, որ տոգոլեզցին կուղարկի այնտեղ: Իսկ Կարիմ Բենզեման այս ամենից, կարծում եմ, միայն կշահի: Իմ սուբյեկտիվ կարծիքով Կարիմը իր պոտենցիալով գերազանցում է Ադեբայորին, բայց այդ պոտենցիալը պետք է աշխատեցնել: Իսկ Ադեբայորի գալուց հետո Բենզեման կկորցնի այն վստահությունը, որ ձեռք էր բերել Իգուաինի վնասվածքից հետո, որ մշտապես կհայտնվի մեկնարկային կազմում: Հիմա Բենզեման ավելի շատ կաշխատի, որ չկորցնի այդ տեղը: Իսկ Ադեբայորը, վստահեցնում եմ Ձեզ, այնքան էլ հեշտ հանձնվողներից չէ:
Իսկ հիմա ուզում եմ ասել, թե ինչ է սպասվում ակումբում այս տրանսֆերից հետո: Կարծում եմ, որ Վալդանոյի ու Մոուրինյոյի վեճը մի քիչ ավելի կմեղմանա, քանի որ կդադարեն երկուսին տրվող այն հիմար հարցերը, թե ով է գալու ակումբ այս ձմեռ: Բացի այդ կվերանա նաև այն մեծ հետաքրքրությունը, որ բոլորի մոտ առաջացել է այս երկուսի անձի շուրջ: Բացի այդ, կարծում եմ, այս տրանսֆերից կշահի թիմի խաղը, քանի որ զգացվում է, որ խաղացողները արդեն հոգնում են, չէ որ մեկ ամսում 9 խաղ անցկացնելը հեշտ գործ չէ: Իսկ Ադեբայորի գալով Ռոնալդուն, Դի Մարիան ու Օզիլը պարտավոր չեն լինի ամբողջ խաղի ընթացքում կաշվից դուրս գալ, որ քանդեն մրցակցի պաշտպանությունը, այլ պարզապես բարձրից փոխանցում ու գոոոոլ: Եվ ամենաշատը սրանից կշահի հենց Ադեբայորը, ով հնարավորություն է ստացել խաղալ բոլոր ժամանակների աշխարհի մեծագույն ակումբի` «Ռեալ Մադրիդի» կազմում, ինչը կարելի է համարել երկնային պարգև: Ի սրտե ցանկանում եմ, որ նրա մոտ ամեն ինչ ստացվի, քանի որ ի սրտե ուզում եմ տեսնել իմ սիրելի թիմին «Ուեմբլիում» հաղթելիս:
Եվ վերջում ուզում եմ, որ ավելի լավ ծանոթանաք Ադեբայորի խաղին, ինչի համար էլ առաջարկում եմ դիտել այս հրաշալի տեսանյութը:
