Կայացավ «Ռեալի» հերթական խաղը: Ճիշտ է, մեծ դժվարությամբ, բայց «Ռեալը» կարողացավ հաղթանակ տանել դժվարին պայքարում: Միակ գոլը խփեց Կարիմ Բենզեման: Այսօր չեմ ուզում խոսել մրցավարության մասին, քանի որ այն քիչ թե շատ նորմալ մակարդակի վրա էր: Այսօր ուզում եմ խոսել լրիվ այլ բանի, ավելի ճիշտ լրիվ ուրիշ մարդու մասին: Այդ մարդու անունը Կարիմ է, ով համարվում է թիմի միակ հարձակվողը ու հույսը: Երեկ Կարիմը կենդանության նշաններ ցույց տվեց: Խփեց շատ գեղեցիկ գոլ, բայց արդարության համար նշենք, որ 3-4 անգամ էլ չօգտագործեց գրեթե 100%-ոց գոլային պահեր: Բայց այդ պահերը թողնենք մի կողմ, քանի որ Կարիմը ի վերջո կարողացավ թիմին տալ այն, ինչ իրենից սպասում էին:
Բայց նախ ուզում եմ մի քիչ խոսել այս խաղին նախորդած իրադարձությունների մասին: Այս խաղից առաջ կայացավ մադրիդյան դերբին, որի ժամանակ Կարիմը չկար մեկնարկային կազմում: Եվ ընդհանրապես, նա վերջին խաղերին բավականին հաճախ էր հայտնվում պահեստայինների նստարանին, ինչը Մոուրինյոն բացատրում էր նրանով, որ Բենզեման միակ հարձակվողն է թիմում ու պետք է հանգիստ տալ նրան: Բայց այս հարցի պատասխանը թաքնված է այս քողի տակ: Կարիմը իրականում չէր խաղում, քանի որ բավականաչափ ջանքեր չէր գործադրում ու չէր արդարացնում ակումբի ու երկրպագուների սպասելիքները:
Բայց ահա մադրիդյան դերբիին նախորդած խաղում Կարիմի փոխանցումը ու Գրաներոյի գոլը օգնեց թիմին խուսափել պարտությունից: Այդ խաղից սկսած Կարիմը նորից սկսեց վստահություն ձեռք բերել մարզչի մոտ: Եվ ահա նրա ժամը եկավ երեկ:
Կարիմը դաշտ էր դուրս եկել հիմնական կազմում, ինչպես և նույն Գրաներոն, ում հետ, ի դեպ, Կարիմը սկսել է շատ լավ համագործակցել: Դրա վառ ապացույցն է այն, որ հենց Գրաներոն կատարեց Կարիմին գոլային փոխանցում: Բայց ամեն ինչ իր հերթին: Խաղասկիզբը շատ դժվարին ստացվեց «արքաների» համար: Կական ու Գագոն, որ հայտնվել էին մեկնարկային կազմում, դեռ լիովին պատրաստ չէին, ինչը աչքի էր զարնում, այդ իսկ պատճառով թիմի գրոհների թափը այն չէր: Եվ ահա առաջին կեսում գոլ խփելուն ավելի շուտ մոտ էին հյուրերը, քան դաշտի տերերը: Բենզեման, ինչպես և թիմը, տպավորություն չգործեց առաջին կեսում, չնայած որ մյուսների համեմատ ուներ ավելի շատ պահեր ու ավելի ակտիվ էր:
Երկրորդ կեսում Մոուրինյոն միանգամից երկու փոփոխություն կատարեց ու դաշտ դուրս եկան Խաբին ու Օզիլը Գագոյի ու Կակայի փոխարեն: Եվ թիմի խաղը նորից կենդանություն առավ: Ռոնալդուի մոտ ամեն ինչ սկսեց ստացվել (բացառությամբ եզրափակիչ հարվածի), Բենզեման ակտիվացավ, Դի Մարիան նորից սկսեց հիանալի համագործակցել Օզիլի հետ: Մի խոսքով այն, ինչին սովոր էինք: Եվ ահա խաղի 60-րդ րոպեին եկավ Կարիմի աստեղային ժամը: Նա հիանալի գրոհից հետո ստացավ հիանալի փոխանցում, հիանալի կերպով մշակեց գնդակը ու ձախ ոտքով գրավեց Դուդու Ավատի դարպասը: Բենզեմային հաջողվեց անել այն, ինչ չէր հաջողվում անել նրա թիմակիցների և ոչ մեկին արդեն 150 րոպե: Բայց դրանից հետո Բենզեման նորից «կորավ» դաշտում: Երկու անգամ հիանալի դիրքերից չկարողացավ աչքի ընկնել, բայց ոչինչ, դա ներելի է, չէ որ թիմը հաղթեց նրա շնորհիվ: Դե ինչ շնորհավորում եմ Բենզեմայի բոլոր երկրպագուներին այս գեղեցիկ գոլի ու հաղթանակի կապակցությամբ:
Կարծում եմ Կարիմը կենդանության նշաններ է ցույց տալիս: Եվ վերջում ուզումեմ առաջարկել վերհիշել Բենզեմայի լավագույն պահերը ֆուտբոլային խաղադաշտում:
Գևորգ Լոռեցյան
No comments :
Post a Comment